Βλέπετε την κοπέλα να χορεύει;
Από πια μεριά; Με τη φορά του ρολογιού, ή με την αντίθετη;
Μπορείτε να αλλάξετε τη φορά με την οποία τη βλέπετε να γυρίζει;
Αν ναι, ωραία.
Αν όχι, θα θέλατε να μάθετε τρόπο να μπορείτε να τη βλέπετε να γυρίζει από την άλλη;
Ή ακόμα και να γυρίζει, μία από τη μία και μία από την άλλη (δηλαδή να κάνει το ίδιο ημικύκλιο δεξιά-αριστερά);
Κάποια άτομα ίσως πούνε:
"ΤΙ;; μόνο από τη μία γυρίζει! Τι λες; Αδύνατο!"
Κάποια άλλα: "Μα φυσικά; Καλά, δεν το βλέπετε;"
(για τα δύσπιστα άτομα, στο τέλος θα σας προτείνω έναν τρόπο να δοκιμάσετε)
ΚΑΛΩΣΗΛΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ της λέξης "αλήθεια".
Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα πράματα καταγράφεται μέσα από τις αισθήσεις μας στον εγκέφαλό μας. Μόλις κάτι καταγράφεται για πρώτη φορά, ο εγκέφαλος φτιάχνει μια σύναψη και το αποθηκεύει, χημικά και δομικά, ανάλογα με το πόσο σημαντικό του είναι.
Πως καταλαβαίνει το "σημαντικό"; Οι δομές είναι πολύπλοκες, αλλά ξέρουμε πως έχουν χτιστεί σταδιακά:
Αρχικά το "σημαντικό" ήταν αυτό που βοηθούσε να επιβιώσω. Σημαντικό ήταν αυτό που με απομάκρυνε από τον πόνο και την απειλή (πχ κίνδυνος) και με πήγαινε προς την απόλαυση (πχ φαγητό). Στη συνέχεια, με την εξέλιξη, απέκτησα και συναισθήματα, για τις πιο πολύπλοκες δομές κοινωνίας (δεν είμαι πια μόνο εγώ). Οπότε η μνήμη μου κατέγραφε το σημαντικό ανάλογα με το πόσο έχουν λάβει μέρος τα συναισθήματα μου. Τέλος, με τη σκέψη και τις πολύπλοκες δομές του εμπρόσθιου -σκεπτόμενου- λοβού μου, απέκτησα και την "συνείδηση", και άλλοτε είναι συνδεδεμένη η μνήμη με αυτή, και άλλοτε... "ξεχνάω".
Πάντως, όπως και να έχει, Η μνήμη μου και το σώμα μου καταγράφει την εμπειρία μου. Οριοθετεί αυτό που "ξέρω". Και αυτό που ξέρω είναι αυτό για το οποίο έχω περισσότερη "σιγουριά". Η αλήθεια μου.
Όταν ο τρόπος κάποιου άλλου για την αντίληψη του ίδιου γεγονότος δεν συνάδει με τον δικό μου, τότε η αλήθεια του άλλου δεν είναι ίδια με την αλήθεια τη δική μου, και πολλές φορές δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για το ποια είναι η "πραγματική αλήθεια". Και τότε εισάγουμε την έννοια του "γεγονότος". Γεγονός, είναι αυτό που μπορώ να συμφωνήσω με άλλους πως μπορώ να το επαληθεύσω και να αντιληφθώ την ίδια έννοια, μέσα σε ίδιες συνθήκες. Για παράδειγμα, το χρώμα κόκκινο. Φυσικά δεν βλέπουμε όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο, το ίδιο χρώμα απολύτως, όμως ΚΑΠΩΣ πρέπει να συμφωνήσουμε τι είναι κόκκινο για να μπορέσουν να δουλέψουν τα φανάρια, ε;
Πέρα όμως από αυτά τα απλά θέματα που είναι εύκολο να συμφωνήσουμε, έχουμε και άλλα που είναι πιο "ποιοτικής" φύσης: Το καλό/κακό, το δυνατά/σιγά, το πολύ/λίγο και... καταλαβαίνετε που το πάω. ΕΚΕΙ όμως είναι που η αλήθεια μου (η πραγματικότητά μου) μπορεί εύκολα να μην σου είναι καν αντιληπτή. Είτε έχω θετική προδιάθεση να το δω με τον δικό σου τρόπο, ίσως να μην μπορώ. Μπορώ όμως να κρατήσω ανοικτή την πιθανότητα να βρούμε μαζί τον τρόπο. Αν δεν απειλούμαι -η αξιοπιστία μου, η ικανότητά μου, η ταυτότητά μου, οι ανάγκες μου- τότε ίσως να αντέξω να... "το δω αλλιώς". Υπάρχουν κίνητρα και αντικίνητρα. Είναι απόφασή μου να ζυγίσω τα υπέρ και τα κατά και να αποφασίσω αν θέλω να "δω την οπτική σου", να "ακούσω πραγματικά αυτό που μου λες", να "συναισθανθώ την πραγματικότητά σου". Είτε τα καταφέρω, είτε όχι, η πραγματική προσπάθεια που δεν περιέχει το "...ναι ΑΛΛΑ", συνήθως αποδίδει περισσότερο στην προσπάθεια σύνδεσης μας.
"Πως το βλέπω αλλιώς όμως;"
Για όσα άτομα έφτασαν μέχρι εδώ και δεν μπορούσατε πριν να δείτε την κοπέλα να γυρίζει προς άλλη μεριά, θα μπορούσα να σας πω απλά να με εμπιστευτείτε, ή να ρωτήσετε κάποιο άλλο άτομο που το βλέπει αλλιώς. Επιπροσθέτως, θα σας πρότεινα κάτι άλλο:
Αντί να βλέπετε ολόκληρη την εικόνα, επικεντρωθείτε (ή ακόμα καλύψτε την όλη εκτός από) στην "σταθερότερη" πατούσα της κοπέλας (εκεί που η φτέρνα μοιάζει να είναι ο άξονας κίνησης). Παρατηρήστε την όπως γυρίζει προς τη μεριά που "ΞΕΡΕΤΕ" πως γυρίζει, και δοκιμάστε να την φανταστείτε να γυρίζει από την άλλη. Ίσως μάλιστα να παρατηρήσετε πως στη μία μεριά γυρίζει ανεβαίνοντας, και στην άλλη μεριά γυρίζει κατεβαίνοντας. Μείνετε λίγο έτσι, εκεί, ώστε ο εγκέφαλος σας να συνηθίσει. Ίσως μάλιστα να το ξαναγυρίσετε στο παλιό, έτσι για να καταλάβετε και γνωστικά πως όντως υπάρχει ΚΑΙ άλλη οπτική. Στη συνέχεια, "ανοίξτε" την εικόνα σιγά-σιγά και θα δείτε μια διαφορετική "πραγματικότητα". Και επαναλάβατε αν χρειαστεί. Η επανάληψη μας δίνει την ενίσχυση των συνάψεων του εγκεφάλου που κρατούν στη μνήμη μας τι βλέπουμε. Καλύτερα;
Αν τα καταφέρατε, μόλις μπορέσατε να παρακάμψετε -μέσω παιχνιδιού- μία πεποίθησή σας. Έχετε λοιπόν μία απλή φόρμουλα για να δείτε και άλλα πράγματα στη ζωή σας -ίσως αυτά που σας προκαλούν δυσάρεστα συναισθήματα- αλλιώς. Μπορείτε πάντα να πάρετε τη βοήθεια του κοινού.
Αν ΔΕΝ τα καταφέρατε, αλλά θα θέλατε να το κάνετε, μπορείτε να κλείσετε μια δωρεάν 20λεπτη συνεδρία στο ΚΥΜΑ ζωής, με τον Άγγελο Ιωακειμίδη, να σας βοηθήσει να το δείτε αλλιώς. Στο κάτω-κάτω, όλα είναι θέμα κινήτρο, ναι;